از شعار برای شهرستان شدن شاندرمن، تا جلوگیری از فرماندار شدن یک شاندرمنی!
کمی کمتر از هشت سال پیش، درست در همین شهرستان، محمود شکری که آن روزها کمتر کسی او را می شناخت، با صدای بلند عنوان کرد: این حق شاندرمن است که شهرستان باشد و در گذشته در این رابطه کوتاهی شده است!
امروز اما هشت سال از این گفته های محمود شکری گذشته، شاندرمن هنوز همان بخش است؛ اما این موضوع اصلی نیست، موضوع دردناکی دیگری که وجود دارد آنکه شنیده شده محمود شکری بار دیگر با مدیریت یک چهره بومی در شهرستان ماسال مخالفت کرده است.
این موضوع از آنجایی حائز اهمیت است که بدانیم محمود شکری در تبلیغات انتخاباتی خود فریاد می زد که فرزندان این منطقه بایستی استاندار باشند، وزیر باشند و …!
گذر ایام خیلی ها را عوض می کند، اما در خصوص نماینده مردم تالش ظاهرا این موضوع صدق نمی کند، محمود شکری همواره بخشی از تاریخ زندگی خود را انکار کرده است!
این فراموشی تاریخی عمدی و یا شاید سهوی محمود شکری، همان فرصت رشد محدود بسیاری از پتانسیلهای سه شهرستان را نیز گرفته و مسیر پیشرفت آنها را کاملا مسدود کرده است.
جعفر صفری یکی از افرادی است که در این دام گرفتار شده، چهره ای که شاید به دلیل اینکه به جریانات سیاسی خاص متصل نبوده، برای خیلی ها قابل هضم نباشد! محمود شکری او را نیز قربانی بازیهای سیاسی اطرافیان خود خواهد کرد، درست مثل هشت سالی که گذشت، درست بر خلاف آنچه که گفت، درست بر خلاف آنچه که روزی آن را نمی پسندید!
حالا باید محمود شکری در خلوت از خود بپرسد:
با کدام ویژگی جعفر صفری مخالفت کرده است؟ آیا او از سلامت کاری برخوردار نبوده؟ آیا شایستگی او نسبت به سایر اسامی مطرح شده کمتر بوده؟ اینکه به جناحی متصل نیست مشکل اوست!؟
اما از اینها نیز مهمتر؛ به نظر می رسد وقت آن رسیده که محمود شکری دقایقی رو به روی آینه ای بایستد و با دقت به خود بنگرد؛ از خود بپرسد که آیا این همان محمود شکری است که روزی به مردم گفت “در راه شما خود را وقف خواهم کرد!؟”
