در اتفاقی جالب؛ انتقاد نماینده مجلس تالش از خودش!
در اتفاقی جالب؛ انتقاد نماینده مجلس تالش از خودش!

محمود شکری و سید کاظم دلخوش دو نماینده مجلسی هستند که مناطق تحت نظارت آنها بالاترین نرخ بیکاری در بین شهرستانهای گیلان را داراست اما آنها کوشیده اند نگاه مردم را به سمت و سوی مسائل سطحی بکشانند.

محمود شکری در نطق میان دستور خود در مجلس گفت مسئولان صدای مطالبات معیشتی و اقتصادی مردم را بشنوند.
او همچنین گفته مردم به علت فساد گسترده اعتماد خود را به مسئولان جنگ اقتصادی از دست دادند.

این صحبتهای محمود شکری در شرایطی مطرح می شود که شخص او عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی بوده و مشخص نیست طرف صحبتهای او دقیقا چه کسی است!
این نخستین باری نیست که مسئولان کشورمان کوتاهی در وظایف خود را به اشخاص ثالث ارتباط می دهند و از زیر بار پاسخگویی طفره می روند.

طی این سالها بارها و بارها شنیده ایم که مسئولی گفته که “مسئولان” باید فلان کار را بکنند، اما هیچ گاه مشخص نشده این “مسئولان” دقیقا چه کسانی هستند، این دور باطل سبب شده تقریبا هیچ نهادی زیر بار مسئولیت خود نرود و در مقابل مردم پاسخگو نباشد.

اما صحبتهای محمود شکری به همین جا نیز ختم نمی شود؛ او در بخش دیگری از صحبتهایش از عدم افزایش بودجه های عمرانی سال  منتهی به انتخابات ابراز نارضایتی کرده است!

نماینده مردم تالش، رضوانهشر و ماسال گفته در سنوات گذشته و در سال های منتهی به انتخابات فعالیت های عمرانی و پاسخگویی به مطالبات مردم زیاد می شد اما امسال دولتمردان بعد از گذشت ۱۰ ماه از سال جاری توجه قابل تاملی به بخش های عمرانی علی رغم تخصیص قابل توجهی از بودجه دیده نمی شود!

همین یک جمله نشان می دهد که میزان صداقت او با مردم تا چه اندازه است! آیا اینکه صرفا و در سال منتهی به انتخابات بودجه های عمرانی افزایش پیدا کند بی احترامی به شعور مردم تلقی نمی شود!؟

سالها بود که چنین چیزی را در محافل عمومی به طنز می شنیدیم و به آن می خندیدیم، اما صحبتهای نماینده تالش اثباتی بر تمام آن گمانه زنی ها بود!

متاسفانه در شهرستانهای کوچکتر برخی نمایندگان در خصوص مسائل پیش پا افتاده ای همچون تخصیص قیر رایگان و آسفالت راه های روستایی که جز وطایف عادی دولت است بر سر مردم منت می گذراند و موضوعات دولتی را به نام خود سند می زنند.

همین یک نکته به خوبی نشان می دهد تفکرات شخصی که در یکی از مهمترین کمیسیون های مجلس حضور دارد تا چه اندازه سطحی و فاقد برنامه ریزی است؛ شکری از چیزی انتقاد می کند که بخش اعظمی از سکانش در اختیار شخص اوست! بدون آنکه به مردم پاسخگو باشد؛ بدون آنکه ذره ای عذاب وجدان داشته باشد از آنچه به واسطه تصمیمات اقتصادی که خودش گرفته و زندگی مردم را به این حال و روز در آورده است!

اما این محمود شکری نیست که چنین وضعیتی را سپری می کند، سید کاظم دلخوش دیگر نماینده گیلان است که عضو کمیسیون اقتصادی مجلس بوده و با دریافت سهیمه قیر رایگان مازاد نامی برای خود دست و پا کرده است.

این در شرایطی است که چه حوزه ی انتخابیه صومعه سرا و چه تالش دارای بیشترین جمعیت بیکاری در استان گیلان هستند، اما این دو نماینده هیچ گاه در این خصوص پاسخگو نبوده اند.

آنها همواره کوشیده اند نظرات مردم را به سمت و سوی مسائلی سطحی که جز وظایف دولت بوده بکشانند و برنامه ای برای توسعه منطقه تحت نظارت خود نداشته اند.

انتخابات مجلس دوم اسفند ماه امسال برگزار می شود، هر دو نماینده گیلان بار دیگر نامزد شده اند و باید دید آیا برای بار دیگر راهی مجلس خواهند شد یا خیر!؟