ورزشها هرکدام بسته به ماهیت حرکات، درگیری عضلات و میزان تماس بدنی، الگوهای متفاوتی از آسیبدیدگی ایجاد میکنند. شناخت این نقاط پرخطر میتواند به پیشگیری، محافظت بهتر و اجرای برنامه تمرینی هوشمندانهتر کمک کند. در ادامه مهمترین بخشهایی از بدن که در پنج ورزش رایج در معرض آسیب هستند بررسی میشود. ۱. جودو جودو ورزشی […]
ورزشها هرکدام بسته به ماهیت حرکات، درگیری عضلات و میزان تماس بدنی، الگوهای متفاوتی از آسیبدیدگی ایجاد میکنند. شناخت این نقاط پرخطر میتواند به پیشگیری، محافظت بهتر و اجرای برنامه تمرینی هوشمندانهتر کمک کند. در ادامه مهمترین بخشهایی از بدن که در پنج ورزش رایج در معرض آسیب هستند بررسی میشود.
۱. جودو جودو ورزشی پربرخورد و مبتنی بر پرتاب، تکنیکهای قفل مفصل و درگیری نزدیک است. نقاط پرخطر:
شانهها: بیشترین آسیب در اثر افتادن، تکنیکهای پرتاب و قفل مفصل. دررفتگی شانه از آسیبهای رایج است.
زانوها: فشار پیچشی هنگام اجرای پرتابها و دفاع، باعث پارگی رباطها یا کشیدگی تاندونها میشود.
مچ دست و انگشتان: گرفتن یقه و آستین حریف فشار زیادی بر مفاصل کوچک وارد میکند.
گردن: افتادنهای سنگین یا فنون پیشرفته ممکن است باعث گرفتگی و آسیبهای عضلانی گردن شوند.
۲. فوتبال فوتبال به دلیل سرعت بالا، تغییر جهتهای ناگهانی و برخوردهای فیزیکی، یکی از ورزشهایی است که بیشترین آمار آسیب را دارد. نقاط پرخطر:
زانو: پارگی رباط صلیبی (ACL)، مینیسک و آسیبهای پیچشی جزء شایعترین آسیبهاست.
مچ پا: پیچخوردگی و کشیدگی لیگامانها از متداولترین مشکلات بازیکنان است.
عضلات پشت ران (همسترینگ): دویدنهای انفجاری و شتابگیری ناگهانی باعث پارگی یا کشیدگی میشود.
سر: برخورد در ضربهسرها یا برخورد با بازیکنان دیگر میتواند منجر به ضربه مغزی شود.
۳. تنیس تنیس ورزشی مبتنی بر تکرار حرکات، جابهجایی سریع و استفاده شدید از اندام فوقانی است. نقاط پرخطر:
آرنج: «آرنج تنیسبازان» (التهاب تاندون خارجی آرنج) رایجترین آسیب در این ورزش است.
شانه: حرکات سرویس زدن و فورهندهای قدرتمند ممکن است باعث التهاب تاندون یا گیر افتادگی شانه شود.
مچ دست: به دلیل کنترل راکت و ضربات سریع تحت فشار قرار دارد.
زانو و مچ پا: جابهجاییهای سریع جانبی احتمال پیچخوردگی را افزایش میدهد.
۴. فوتسال فوتسال با زمین کوچک، سرعت بالا و تماس مستقیم بین بازیکنان همراه است. نقاط پرخطر:
مچ پا: به دلیل شتابگیری و توقفهای ناگهانی، پیچخوردگی بسیار شایع است.
زانو: تغییر جهتهای کاملاً ناگهانی و چرخشی باعث آسیب به لیگامانها میشود.
عضلات ساق و همسترینگ: انقباضات سریع و تکراری احتمال گرفتگی و کشیدگی را افزایش میدهد.
کمر: حرکات انفجاری و فشار روی عضلات مرکزی گاهی باعث کمردرد میشود.
۵. کشتی کشتی یکی از پرفشارترین ورزشهاست و درگیری بدنی مداوم، فشارهای ایزومتریک و حرکات انفجاری زیادی دارد. نقاط پرخطر:
گردن: فشارهای مداوم در سرگیریها و کنترل حریف، گردن را مستعد کشیدگی میکند.
شانهها: نگهداشتن حریف و مقاومت در برابر فنون، آسیبهای تاندونی یا دررفتگی ایجاد میکند.
زانو: فشار وزن بدن روی زانوها و حرکات قفلکردن باعث التهاب و آسیبهای رباط میشود.
گوش: «گوش گلکلمی» یکی از آسیبهای شناختهشده در اثر ضربههای مکرر است.
جمعبندی اگرچه هر ورزش الگوی خاصی از آسیبدیدگی دارد، اما در بیشتر رشتههای پربرخورد یا پرتحرک، زانو، مچ پا، شانه و عضلات ران جزو شایعترین نواحی آسیبپذیر هستند. استفاده از تکنیک صحیح، گرمکردن اصولی، رعایت ایمنی و تقویت عضلات حمایتکننده میتواند تا حد زیادی احتمال آسیب را کاهش دهد.
